Browsing: point of view

Πώς θα περιορίσουμε τις «αρνητικές επιδράσεις» των smartphones και των μέσων κοινωνικής δικτύωσης στους νέους; Κατά μια άποψη, η λύση βρίσκεται στον περιορισμό και έλεγχο της χρήσης τους. Μία από τις φωνές που υποστηρίζουν αυτή την άποψη, είναι εκείνη της διευθύντριας πολιτικών υγείας του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας, Natasha Azzopardi Muscat, η οποία προτείνει ότι θα μπορούσαμε να υιοθετήσουμε μέτρα όπως όρια ηλικίας και απαγορευμένες ζώνες για τη χρήση κινητών, όπως συνέβη με τα καπνικά προϊόντα, για να προστατέψουμε την ψυχική υγεία των εφήβων.

Πολύ πριν το internet γίνει mainstream και σχεδόν τα πάντα μεταφερθούν σε αυτό, υπήρχε μία εποχή όπου τομείς όπως το computing και το video gaming ζούσαν μέσα από περιοδικά που ήταν διαθέσιμα μόνο σε φυσική μορφή, μέσα από δισκέτες, CD και DVD. Για παράδειγμα, αν ψάξεις στην αποθήκη μου, θα βρεις μία συλλογή από δεκάδες (αν όχι εκατοντάδες) τέτοια παλιά περιοδικά και CD, που αγόραζα με μανία και που λυπάμαι να αποχωριστώ.

Πίσω στα 90s, και καθώς η Apple βρισκόταν σε ένα χρονικό σημείο στην ιστορία της κατά το οποίο προσπαθούσε να κάνει ένα δυναμικό «come back», έκανε την εμφάνισή της η διαφημιστική εκστρατεία «think different». Η ιστορία, μέχρι να φτάσουμε στην προβολή του σχετικού διαφημιστικού σποτ, έχει το δικό της ενδιαφέρον. Τόσο για τις επιχειρήσεις του σήμερα, όσο και για τους επαγγελματίες. Γι’ αυτό και εμείς θα εστιάσουμε στα διαχρονικά μηνύματά του.

Τί συμβαίνει όταν ένα σημαντικό μέρος της προσωπικής ζωής και της εργασίας σου, βασίζεται -για να μην πούμε εξαρτάται- από τις διάφορες ηλεκτρονικές συσκευές και το διαδίκτυο; Και που βρίσκεται εκείνη η γραμμή μεταξύ χρήσης της τεχνολογίας για αύξηση της παραγωγικότητας / βελτίωση της ζωής σου, και από την άλλη της εξάρτησης από αυτήν; Και τελικά πότε αυτή η λεπτή γραμμή αρχίζει να θολώνει;

Για πολλούς, τα podcasts έχουν εξελιχθεί σε μία από τις πιο αγαπημένες τους συνήθειες. Σου δίνουν την ευκαιρία να ακούσεις για ζητήματα και θέματα που σε ενδιαφέρουν, από μία ευρεία γκάμα δημιουργών, όπου και όπως θέλεις, σε μορφή επεισοδίων και με σταθερό (συνήθως) προγραμματισμό. Μπορείς να ακούσεις ένα podcast έχοντας στραμμένη την προσοχή σου σε αυτό, κάνοντας παράλληλα κάτι άλλο, μόνος σου, στο αυτοκίνητο, με φίλους ή κάπως αλλιώς. Με λίγα λόγια, είναι ένα μέσο χωρίς περιορισμούς και με πολλές επιλογές.

Σε μία εποχή που οι διάφορες διαδικτυακές υπηρεσίες έχουν εξελιχθεί σε εργαλεία για την πραγματοποίηση μίας σειράς εργασιών, τόσο σε προσωπικό όσο και σε επαγγελματικό επίπεδο, μία φήμη που κυκλοφόρησε πρόσφατα στο διαδίκτυο, σύμφωνα με την οποία η Google θα τερμάτιζε τη λειτουργία του Gmail μέχρι τον Αύγουστο του 2024 (που κατά σατανική σύμπτωση ξεκίνησε την πρωταπριλιά του 2004), ήρθε να μας υπενθυμίσει μία έντονη ευπάθεια της ψηφιακής καθημερινότητας που έχουμε χτίσει όλα αυτά τα χρόνια.

Διάβασα πριν από λίγο καιρό μία έρευνα η οποία κατέτασσε την Αθήνα ως τη χειρότερη πόλη για τους ψηφιακούς νομάδες. Αν αναρωτιέστε «τι ακριβώς είναι οι ψηφιακοί νομάδες», κάνω μία μικρή παύση εδώ, για να σας αναφέρω πως είναι άνθρωποι που χρησιμοποιούν την τεχνολογία για να εργαστούν από απόσταση και να ζήσουν με ένα νομαδικό τρόπο ζωής.

«Τις παλιές καλές μέρες, η ζωή ήταν καλύτερη, πιο απλή». Οι περισσότεροι άνθρωποι, αν τους ρωτήσεις να σου μιλήσουν για την εποχή που ήταν νεότεροι, θα σου πουν ότι τα πράγματα τότε ήταν «καλύτερα». Πολλές φορές, θα αναφερθούν και στην απλότητα των καταστάσεων – και στην πολυπλοκότητα του σήμερα, που δείχνει να πηγάζει από την τεχνολογία. Είναι αυτό που μπορεί να χαρακτηριστεί και ως «golden age thinking». Λοιπόν, ξέρετε κάτι; Εάν το πιστεύετε αυτό, βλέπετε την κατάσταση μέσα από τα ροζ γυαλιά της νοσταλγίας.

Αν αναζητήσει κανείς μερικές από τις πιο πρόσφατες τοποθετήσεις της UNESCO σε σχέση με την τεχνολογία, θα εντοπίσει δύο αναρτήσεις: η πρώτη αναφέρεται στην ανάγκη απαγόρευσης των smartphones από τις σχολικές τάξεις και η δεύτερη στην άποψη ότι η εξάρτηση από την τεχνολογία προκάλεσε εκπαιδευτικές ανισότητες κατά τη διάρκεια της πανδημίας και των lockdown.