Επεράσαμε όμορφα λοιπόν με το πρώτο μέρος του σήριαλ της Forthnet που παίχτηκε άλλες φορές με ταχύτητα… Αγγελόπουλου -στο έργο «το μετέωρο βήμα του CEO»- και άλλες φορές με ρυθμό σάμπας. Αυτό πάντως που μας έμεινε από αυτή την ιστορία –και πάντα εκ του αποτελέσματος- είναι ότι: H Wind είναι αυτή που διέγνωσε πρώτη πριν ακριβώς ένα χρόνο, την ευκαιρία και παρά το γεγονός ότι πρόκειται για τον λιγότερο οικονομικά ισχυρό παίχτη, αφού δεν ανήκει σε κάποιο μεγάλο τηλεπικοινωνιακό group, πήρε θέση στο τέλειο timing. Όταν ακόμη η μετοχή ήταν χαμηλά και κανείς δεν είχε καταλάβει πως το σκηνικό πήγαινε να διαμορφωθεί. Στην Κηφισίας, ήταν από τότε πολύ συγκεκριμένοι με τα «θέλω» τους και η αίσθηση είναι ότι είχαν δει πολύ μακριά και είχαν προβλέψει σχεδόν τα πάντα. Τελικά η Wind είναι σίγουρα στην πλευρά των κερδισμένων, αφού βρέθηκε να κατέχει ένα σεβαστό μερίδιο, ενώ αναβαθμίστηκε η σχέση με τη Vodafone. It takes two to tango, αλλά βλέπουμε όλο και περισσότερο πάθος στη σχέση, γεγονός που μπορεί να έχει προεκτάσεις, με ευτυχή κατάληξη στο μέλλον! Τα πράγματα ξεκίνησαν ως εξής: Η κατάσταση παρέμενε σταθερή και χωρίς πολλές εξελίξεις, όσο η ελληνική διοίκηση της Forthnet “έχτιζε” πελατολόγιο, συντηρώντας την προσφορά του 3ple play, παίζοντας ουσιαστικά μόνη στο γήπεδο του LLU, ενώ ταυτόχρονα ανέβαζε και τα νούμερα της συνδρομητικής. Πολλοί την κατηγόρησαν για «κανιβαλισμό», διότι δεν μπορεί να χρωστάς τόσα μύρια και να ασκείς «γενναιόδωρη» εμπορική πολιτική, ελπίζοντας όχι τόσο στο ότι θα αλλάξουν τα νούμερα, αλλά στο γεγονός ότι κάποιοι άλλοι «θα πληρώσουν τη νύφη» και τους συνδρομητές. Ήδη ο Αχιλλέας στο Βήμα της Κυριακής, έγραψε για «σπάσιμο» συμβολαίων σε περίπτωση εξαγοράς από τον ΟΤΕ. Σε αυτό λοιπόν το σημείο είναι που μπαίνει ο ΟΤΕ, ο οποίος βλέποντας τον ανταγωνισμό όχι μόνο να κρατάει αλλά και να αυξάνει τις αριθμητικές του δυνάμεις, έκανε μία από τις γνωστές κινήσεις τύπου blitzkrieg και πέρασε το Ρουβικώνα καταθέτοντας προσφορά για την εξαγορά όλου του πελατολογίου (και όχι μόνο). Διότι, π.χ. τα δικαιώματα του Champions θα μπορούσε να διεκδικήσει έτσι κι αλλιώς. Απλά η κίνησή του είχε έτσι κι αλλιώς πολλαπλά οφέλη. Κάποιοι θεωρούν ότι ήταν η κίνηση της χρονιάς! Το βέβαιο είναι ότι ο ΟΤΕ ακόμη και «χαμένος» θα είναι τριπλά κερδισμένος!!! Η Vodafone στο πλαίσιο μίας ευρύτερης στρατηγικής –έχοντας στο πίσω μέρος του μυαλού της τόσο την Ελλάδα όσο και την Κύπρο- έδωσε ψήφο εμπιστοσύνης και έδειξε αποφασιστικότητα και δυναμισμό, όπως αρμόζει σε έναν πρωταγωνιστή της αγοράς. Η μπάλα βρέθηκε στην πλευρά των Αράβων οι οποίοι από την πρώτη στιγμή, μόλις είδαν κινητικότητα στα πέριξ της Ελληνικής επένδυσής τους, ακολούθησαν μία τακτική με κύριο άξονα την αναμονή. Είδαν -και πολύ σωστά- ότι όσο θα αργούσαν να πάρουν θέση, τόσο οι μνηστήρες θα προσπαθούσαν να τοποθετηθούν καλύτερα στο σχήμα, με άμεσο αντίκτυπο την άνοδο της τιμής της μετοχής και συνεπώς της κεφαλαιοποίησης. Έτσι, τελικά το μόνο που μένει, είναι πλέον ποια πρόταση θα επιλέξουν οι Άραβες. Ουσιαστικά το ερώτημα γι’αυτούς είναι αν μένουν ή φεύγουν από το σχήμα. Αν δηλαδή ως τώρα είχαν απογοητευθεί με τις αρνητικές αποδόσεις ή αν ενδεχομένως τώρα, έχουν «γοητευτεί» με τις μελλοντικές επιδόσεις. Η περιρρέουσα ατμόσφαιρα δείχνει ότι η λογική του take the money and run, τελικά θα επικρατήσει, αφού η πλήρης απαγκίστρωση με ένα σχετικά λογικό damage control φαίνεται δελεαστική, ιδιαίτερα μάλιστα όταν ένα αναθεωρημένο business plan χωρίς τον κράχτη της τηλεόρασης δεν φαίνεται να έχει δυνατότητες αυτόνομης βιωσιμότητας. Anyway, αυτά θα τους τα πουν και οι σύμβουλοι που θα αναλάβουν να συντάξουν τη σχετική μελέτη και θα την καταθέσουν υπόψη της μελλοντικής γενικής συνέλευσης. Προς το παρόν και «εκτός απροόπτου» …καλό Σεπτέμβρη. Inch’Allah, όπως θα έλεγαν και οι Άραβες!
It can be only …two
Το που θα πάει τελικά η Forthnet θα εξαρτηθεί κυρίως από τις αποτιμήσεις που έχουν γίνει. Όμως, θα είναι και ο προάγγελος μιας σειράς γεγονότων που θα δώσουν το εναρκτήριο λάκτισμα για τον -τελευταίο κύκλο- συγκέντρωσης της τηλεπικοινωνιακής αγοράς. Όλες οι πληροφορίες και οι εκτιμήσεις συγκλίνουν ότι, εφόσον κερδηθεί η «πολύφερνη νύφη» από το σχήμα Vodafone – Wind, θα πέσει με αξιώσεις στο τραπέζι το σενάριο δημιουργίας μιας εταιρείας υποδομών σταθερής τηλεφωνίας με την οποία θα συνδέονται και θα συνεργάζονται οι δύο προαναφερόμενες εταιρείες κινητής τηλεφωνίας. Το μοντέλο έχει ήδη λειτουργήσει με επιτυχία στην κινητή και είναι αλήθεια ότι και στις δύο εταιρείες μιλούν με τα καλύτερα λόγια για τη συγκεκριμένη συνεργασία. Στη νέα εταιρεία θα εισέρθουν οι υποδομές της Forthnet, πιθανότατα της Tellas, που είναι ενσωματωμένη με τη Wind και όπως όλα δείχνουν και της hellas online. Για την τελευταία άλλωστε, η τηλεπικοινωνιακή αγορά έχει προεξοφλήσει πως σύντομα θα ανακοινωθεί η εξαγορά της από τη Vodafone και η έξοδός της από το Χρηματιστήριο. Πιθανό θεωρείται να ακολουθήσει στη συνέχεια και η συγχώνευση των Vodafone – Wind, κάτι που είχε επιχειρηθεί και το 2012, αλλά δεν προχώρησε καθώς η Ευρωπαϊκή Επιτροπή δεν ήταν σύμφωνη με τη μείωση των εταιρειών κινητής τηλεφωνίας στη χώρα μας από 3 σε 2. Οι κόκκινες γραμμές πλέον δεν είναι και τόσο κόκκινες ή ενδεχομένως, δεν είναι πια και τόσο γραμμές. Άλλωστε υπάρχουν και MVNO!!!
Τηλεοπτική Δημοκρατία
Όλοι πλέον συμφωνούν ότι, τηλεπικοινωνιακός πάροχος χωρίς τηλεόραση είναι τούρτα χωρίς σαντιγί. Αυτός άλλωστε είναι ο λόγος που βλέπουμε όλες αυτές οι κινήσεις με άξονα την συνδρομητική. Το ζητούμενο είναι αν κάποιο ετοιμάζονται για το μεγάλο πάρτυ που θα αρχίσει με το επικείμενο μεγάλο switch off της αναλογικής στην Αττική την 1η Αυγούστου και φυσικά το master switch off του Νοεμβρίου. Ο κόσμος αναζητά τηλεοπτικό περιεχόμενο στη λογική του «άρτον και θεάματα». Η τηλεόραση είναι η τσίχλα για τα μάτια η πιο φτηνή -στην κυριολεξία- διασκέδαση που μπορεί να έχει ο κόσμος. Η αίσθηση είναι ότι η ψηφιακή μετάδοση δεν φαίνεται ότι θα αλλάξει και πολύ τα πράγματα σε αυτό το επίπεδο. Η μήπως… θα τα αλλάξει; Διότι, αν πιστέψουμε τις κακές γλώσσες που λένε, ότι τα κενά που θα δημιουργηθούν, ελλείψει gap fillers, θα δυσκολέψουν –τουλάχιστον για μερικούς μήνες- τη πλήρη κάλυψη, τότε μάλλον η δορυφορική συνδρομητική λύνει αρκετά προβλήματα. Aν είναι να χάσουμε φίλτατοι τη συνέχεια του «Κλεμμένα Όνειρα» και της «Φατμαγκιούλ» πληρώνουμε 21.90 ευρώπουλα στην ΟΤΕ TV και τα απολαμβάνουμε στη «μικρή» 42άρα μας οθόνη. Το ερώτημα είναι αν οι συγκεκριμένοι χρήστες που θα δοκιμάσουν «μία άλλη τηλεοπτική εμπειρία» θα θέλουν μετά να επιστρέψουν “στη μιζέρια” της απλής TV. Υπάρχει λοιπόν πεδίο δόξης λαμπρό τόσο για τον OTE, όσο και για τη Forthnet και αναμένεται να διεκδικήσουν και οι δύο το μερίδιο της πίτας που τους ανήκει. Όσο για τα gap fillers, το βασικό ζητούμενο είναι ποιος θα αναλάβει να «τρέξει» το θέμα. Αυτή η εμπλοκή των Δημάρχων με φοβίζει… Υπάρχει το ενδεχόμενο να προκύψει μία πανσπερμία διαφορετικών πομπών, χωρίς να υπάρχει μία αρχή που θα τους φροντίζει. Η πιο λογική λύση θα ήταν να υπάρχει κάποιος κεντρικός συντονισμός και ομοιομορφία στην εξοπλισμό. Εκτός από τις οικονομίες κλίμακος το bonus είναι ότι με 20% επιπλέον θα μπορούσαν να αναβαθμιστούν και αντί τη ΝΕΡΙΤ να μεταδίδουν και τα υπόλοιπα πανελλαδικά κανάλια μέσα από τις ίδιες εγκαταστάσεις. Pas mal! Απλά, θα πρέπει να αναλάβει κάποιος την πρωτοβουλία από την πλευρά της Κυβέρνησης…