Τρία είναι πλέον τα μέτωπα που έχει ανοίξει η κυβέρνηση με τα τηλεοπτικά κανάλια και όλα δείχνουν ότι σύντομα η αντιπαράθεση που έχει ξεσπάσει θα καταλήξει στη Δικαιοσύνη.
Η Ένωση Ιδιωτικών Τηλεοπτικών Σταθμών Εθνικής Εμβέλειας (ΕΙΤΗΣΕΕ) σύμφωνα με πληροφορίες για να στηρίξει τις απόψεις της έχει αναθέσει στην PriceWaterHouseCoopers μελέτη για το τι έγινε στις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες κατά την μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση. Θα περιλαμβάνει και τα τιμήματα που δόθηκαν και πρόκειται να δημοσιοποιηθεί τις επόμενες ημέρες.
Το πρώτο μέτωπο αφορά την απαίτηση της κυβέρνησης να εισπράξει από τα τηλεοπτικά κανάλια για τα έτη 2011 – 2014 το συνολικό ποσό των 24,1 εκατ. ευρώ με βάση τη νομοθεσία που ορίζει πως πρέπει να καταβάλουν το 2% των ετήσιων εσόδων τους έναντι ανταλλάγματος για τη χρήση των συχνοτήτων. Για την υπόθεση αυτή οι τηλεοπτικές επιχειρήσεις σχεδιάζουν σύντομα να προσφύγουν στο αρμόδιο δικαστήριο.
Από την πλευρά των τηλεοπτικών επιχειρήσεων αναγνωρίζεται πως δεν έχει γίνει τυπικά ο συμψηφισμός του τέλους, όπως είχε γίνει τα παλιότερα έτη, με την αξία του τηλεοπτικού χρόνου που χρησιμοποίησαν, χωρίς να πληρώσουν, τα κόμματα στις εκλογές και αυτό με υπαιτιότητα της προηγούμενης κυβέρνησης. Προσθέτουν ωστόσο ότι το ελληνικό δημόσιο, που χρηματοδότησε μέσω του airtime των τηλεοπτικών επιχειρήσεων την προβολή των προεκλογικών μηνυμάτων των κομμάτων, για αυτή την δωρεάν παροχή του, οφείλει προς τις τηλεοπτικές επιχειρήσεις το ισόποσο ποσό των 24,170 εκατ. ευρώ (κατά την αναλογία που οι υπουργικές αποφάσεις για τα προηγούμενα έτη επιμέριζαν ανά τηλεοπτική επιχείρηση την αξία του airtime της).
Το δεύτερο μέτωπο αφορά στο διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές συχνότητες όπου μοναδικός ενδιαφερόμενος ήταν η Digea (στο μετοχικό της κεφάλαιο συμμετέχουν τα εθνικά κανάλια) η οποία και ανακηρύχθηκε πάροχος δικτύου τον Φλεβάρη του 2014 καταβάλλοντας 18,3 εκατ. ευρώ . Η κυβέρνηση αμφισβητεί τη νομιμότητα της διαδικασίας όπως φάνηκε από τις εξηγήσεις που ζήτησε με επιστολή του από την ΕΕΤΤ (Εθνική Επιτροπή Τηλεπικοινωνιών και Ταχυδρομείων (ΕΕΤΤ) ο υπουργός αναπληρωτής Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης. Από την πλευρά της Digea, δηλαδή των καναλιών, λέγεται πως ο διαγωνισμός ήταν διεθνής, δεν υπήρξε άλλος ενδιαφερόμενος, ενώ το τίμημα που καταβλήθηκε χαρακτηρίζεται υπερβολικό. Στο πλαίσιο αυτό η Digea εμφανίζεται έτοιμη να προσφύγει στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, εφόσον βεβαίως η κυβέρνηση προχωρήσει σε πράξεις οι οποίες θα έχουν αποτέλεσμα να απολέσει την ιδιότητά της ως πάροχος δικτύου.
Το τρίτο μέτωπο αναφέρεται στην πρόθεση της κυβέρνησης να εισπράξει ένα σημαντικό τίμημα (350 με 380 εκατ. ευρώ) για να δώσει άδειες περιεχομένου στα κανάλια (αν και ακόμα παρατηρείται σύγχυση για το αν η κυβέρνηση αναφέρεται σε αντίτιμο για τις συχνότητες ή για την εκπομπή περιεχομένου).
Στο σημείο αυτό εντοπίζεται το κυρίαρχο νομοθετικό κενό στην υπόθεση αυτή που για λόγους προφανείς καμιά από τις κυβερνήσεις δεν έκλεισε. Υπάρχει ο πάροχος δικτύου τηλεοπτικού περιεχομένου, η Digea, αλλά δεν έχει οριστεί ποιοι πάροχοι περιεχομένου έχουν το δικαίωμα να εκπέμπουν μέσω των συχνοτήτων που έχει λάβει. Για να μεταδίδονται τα κανάλια από τον πάροχο δικτύου έχει δοθεί παράταση των προσωρινών αδειών τους. Με βάση την εμπειρία από τις άλλες χώρες γίνεται λόγος για δύο σχολές. Η μία αφήνει απεριόριστο αριθμό παρόχων περιεχομένου να δραστηριοποιηθεί (π.χ. Μεγάλη Βρετανία) και η δεύτερη ορίζει ένα συγκεκριμένο αριθμό (π.χ. Γαλλία). Σε όλες τις περιπτώσεις, σύμφωνα με τα στοιχεία που επικαλούνται οι τηλεοπτικές επιχειρήσεις, το τίμημα για τις άδειες περιεχομένου ήταν περιορισμένο. Και αυτό γιατί στην ψηφιακή εποχή πάροχος περιεχομένου μπορεί να γίνει οποιοσδήποτε μέσω διαδικτύου.
Να σημειώσουμε σχετικά, σύμφωνα με πληροφορίες, ότι οι αρμόδιοι παράγοντες της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αντέδρασαν όταν είδαν στη λίστα του υπουργού Οικονομικών Γ. Βαρουφάκη την αναφορά σε έσοδα 350 – 380 εκατ. ευρώ από την διάθεση τηλεοπτικών συχνοτήτων, λέγοντας στην ελληνική αντιπροσωπεία πως τα χρήματα αυτά η χώρα τα έχει ήδη εισπράξει από το ψηφιακό μέρισμα και την διάθεσή του στις εταιρείες κινητής τηλεφωνίας.