Με δεδομένη την αποχώρηση του κ.Λουρόπουλου από την προεδρία της ΕΕΤΤ και τις πρόσφατες δηλώσεις του κ.Σπίρτζη ότι «θα πρέπει να επαναπροσδιορίσουμε τις αρμοδιότητες της ΕΕΤΤ» καθώς και τη δυσπιστία με την οποία η κυβέρνηση αντιμετωπίζει τον διαγωνισμό για τις τηλεοπτικές συχνότητες, το τίμημα για την άδεια δικτύου και την ανάληψη του έργου απο την Digea, αναζητούμε αν υπάρχει βάση αμφισβήτησης.
Ενα βήμα πριν παραχώρηση της άδειας στη Digea, ως μοναδικού υποψηφίου και υπερθεματιστή, καλό είναι να ανατρέξουμε στην αρχή της ψηφιακής μετάβασης, που δεν είναι άλλη από τον Χάρτη Συχνοτήτων που συμπεριλαμβάνεται στην ΚΥΑ (Κοινή Υπουργική Απόφαση) 42800/2012, η οποία έθεσε τις προδιαγραφές για την μετάβαση από την αναλογική στην ψηφιακή τηλεόραση και την οποία κλήθηκε να υλοποιήσει ο πάροχος μετάδοσης ψηφιακού τηλεοπτικού σήματος.
Αυτό όμως που έχει βαρύνουσα σημασία είναι ότι στην πραγματικότητα πριν τον Χάρτη Συχνοτήτων που τελικά συμπεριελήφθη στην ΚΥΑ, είχε καταρτιστεί ένας άλλος Χάρτης με διαφορετκές προδιαγραφές και είχε περάσει από Δημόσια Διαβούλευση, έχοντας μάλιστα συναντήσει σφοδρές αντιδράσεις απο τα τηλεοπτικά κανάλια (μετόχους της Digea) τα οποία προέβησαν σε ένα καταιγισμό ενστάσεων εκφράζοντας αντιρρήσεις που δεν είχαν τεχνικό υπόβαθρο, αλλά προσπαθούσαν να οδηγήσουν προς την κατεύθυνση της μείωσης του αριθμού των κέντρων εκπομπής ώστε να μειωθεί το κόστος ανάπτυξης του δικτύου.
Με αφορμή λοιπόν την ανακίνηση του θέματος της ανάθεσης της άδειας παρόχου δικτύου αναζητήσαμε στο αρχείο του Infocom τις δηλώσεις του συντάκτη του αρχικού Χάρτη Συχνοτήτων, καθ. Ψηφιακών Συστημάτων στο Παν Πειραιά κ.Αθανάσιου Κανάτα.
Στην ομιλία του στο πλαίσιο του InfoCom World, τον Οκτώβριο του 2012 ο κ.Κανάτας είχε επισημάνει τις διαφορές μεταξύ του χάρτη που είχε εκπονήσει με την ομάδα του και αυτού που τελικά κατέληξε να εφαρμοστεί.
Οι δύο αυτοί χάρτες, είχαν θεμελιώδεις διαφορές, με κυριότερη αυτή της, σαφώς μικρότερης, διασποράς και του μικρότερου αριθμού των Κέντρων Εκπομπής τα οποία από τα 275 του αρχικού Χάρτη στα 156 της τελικής μορφής του. Τα αναπόφευκτα κενά εκλήθησαν να καλύψουν οι λεγόμενοι Gap Fillers οι οποίοι σύμφωνα με τον κ.Κανάτα, θα πρέπει να τοποθετηθούν κατά χιλιάδες.
Ο κ.Κανάτας αναφέρθηκε στην προχειρότητα και τη σπουδή με την οποία έγιναν οι αλλαγές. Ενδεικτικά αναφέρει τα τεχνικά κενά, τις ασυμβατότητες, τις ασυμφωνίες και τις αντικρουόμενες αναφορές, οι οποίες καταδεικνύουν ότι οι τροποποιήσεις έγιναν χωρίς κάποια μελέτη και με έλλειμμα τεχνικής κατάρτισης. Το πλέον χαρακτηριστικό είναι ότι η κάλυψη της ψηφιακής τηλεόρασης υπολογίστηκε με μοντέλο αναλογικής μετάδοσης και όχι ψηφιακής, ως όφειλε.
Το ίδιο το μοντέλο ανάπτυξης των GapFillers όχι μόνο δεν περιγράφεται στην ΚΥΑ, αλλά αντιθέτως αφήνεται τόσο ασαφές, ώστε να οδηγεί σε άναρχη τοποθέτηση πομπών, χωρίς προδιαγραφές χωροθέτησης και χωρίς τεχνικές προδιαγραφές του υλικού. Ακόμα περισσότερο, δεν καθορίζονται αρμοδιότητες, ούτε για την αρχή που αποφασίζει να τοποθετήσει έναν αναμεταδότη, αλλά ούτε για τον αρμόδιο φορέα για την εγκατάσταση.
Παρακολουθήστε το σχετικό video με την ομιλία του κ.Κανάτα, οποίος περιγράφει ξεκάθαρα τις διαφορές από τον αρχικό σχεδιασμό στην τελική ΚΥΑ που προέκυψε και στην οποία βασίστηκε το δίκτυο ψηφιακής τηλεοπτικής μετάδοσης που υλοποιήθηκε από τη Digea.