Δεδομένο 1ο : Η Νεανική επιχειρηματικότητα αυτό τον καιρό μοιάζει πολύ με το «Πακιστανός Τουρίστας».
Δεδομένο 2ο : Οι τράπεζες δεν δίνουν δάνεια ούτε από υποκατάστημα σε υποκατάστημα.
Δεδομένο 3ο : Οι νέοι φεύγουνε με αεροπλάνα και βαπόρια και με τους φίλους τους καλούς για την αλλοδαπή προκειμένου να βρουν την τύχη τους.Βλέπετε αυτά τα παιδιά δεν έχουν καμία όρεξη να παραμένουν άπραγα για να δουν ποιος θα πεθάνει τελευταίος. Αυτοί ή η Ελπίδα;
Αυτή την Ελπίδα που έρχεται, ο Υπουργός προσπαθεί να την ενισχύσει, εξαγγέλλοντας την πρόθεσή του να δημιουργήσει μία Αναπτυξιακή Τράπεζα ή ένα Ταμείο Ενίσχυσης για τη διοχέτευση μικροδανείων μέχρι του ποσού των 25.000 ευρώ, με απώτερο σκοπό την ενίσχυση της ρευστότητας στον τομέα των μικρομεσαίων επιχειρήσεων. Η κατεύθυνση είναι σωστή δεν λέμε. Το μόνο πρόβλημα είναι ότι βρισκόμαστε σε επίπεδο εξαγγελιών προθέσεων, οπότε δεν το λες και μέτρο άμεσης ενέργειας.
Προς το παρόν πάντως, τα διεθνή τραπεζικά ιδρύματα αυτό που βλέπουν είναι «ακραία αστάθεια στη ρευστότητα της Ελλάδας», ενώ αυτό που δεν βλέπουν είναι «προοπτική της ελληνικής οικονομίας», προβαίνοντας σε ανάλογη μείωση της σύστασης για τη χώρα μας. Αναρωτιόμαστε λοιπόν αν οι προτάσεις που πρέπει να πέσουν στο τραπέζι δεν περιορίζονται σε επίπεδο εξαγγελίας, αλλά μπορούν να έχουν άμεσο αντίκτυπο τόσο στη ρευστότητα –πώς αλλιώς θα κινηθεί κι η αγορά, άλλωστε- όσο και γενικότερα στην αναστροφή του κλίματος που αποπνέει η υφιστάμενη εγχώρια κατάσταση, στο εξωτερικό…
