Σε τριήμερες εορταστικές εκδηλώσεις, εν μέσω του συνεδρίου του Economist, αποδύθηκε η κυβέρνηση, γιορτάζοντας τη λήξη της επίσκεψης της τρόικα, καθώς και το γεγονός ότι για πρώτη φορά έφυγε, χωρίς να αφήσει παρακαταθήκη νέα μέτρα.
Η αλήθεια είναι ότι κάπου στο βάθος αχνοφαίνεται ένα φως, όσον αφορά εξάλειψη του παράγοντα country risk, που την τελευταία τριετία, βάζει αρνητικό πρόσημο σε όλες τις επενδυτικές ασκήσεις, οι οποίες τελικά παραμένουν επί χάρτου.
Το τελευταίο κομμάτι που πρέπει να βρει τη θέση του στο πάζλ, είναι οι τράπεζες, οι οποίες μετά την Πρωτομαγιά θα έχουν περάσει -η κάθε μια με το δικό της τρόπο- στην επόμενη μέρα και θα μπορέσουν επιτέλους να κάνουν πιστωτική πολιτική και όχι μόνο… πολιτική επί πιστώσει.
Πάντως έναν μαζοχισμό και μία μεταφυσική προσέγγιση τα έχουμε, μου έλεγε ένας φίλος. Απολαμβάνουμε τα πάθη της οικονομικής ταλαιπωρίας προσδοκώντας την Ανάσταση της οικονομίας. Άντε να δούμε πότε θα περάσουμε από το «η ζωή εν τάφω» στο «Δεύτε λάβετε euro-φως»… H αγωνία μας είναι μήπως φέτος το Πάσχα το γιορτάσουμε με… γαλοπούλα!
Εδώ που τα λέμε βέβαια δεν φταίνε οι δύσπιστοι ξένοι επενδυτές που δεν έχουν εμπιστοσύνη, αφού πολλάκις έχουμε αποδείξει ότι τα έργα που φιλοδοξούμε να υλοποιήσουμε, χωλαίνουν ακόμα από το στάδιο του σχεδιασμού.
Απόδειξη, η περιβόητη ευρυζωνικότητα των αγροτικών περιοχών, η μελέτη της οποίας επεστράφη από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή που δεν πίστεψε το «Greek planning», το οποίο είχε γίνει με άλλες συνθήκες και πριν από το Μάιο του 2012.
Εδώ που τα λέμε δεν ήταν και μεγάλη έκπληξη αφού μερικές εβδομάδες πριν, ο Υπερ-υπουργός, αναφερόμενος στο θέμα, είχε δηλώσει ότι η χρηματοδότηση δεν έχει εξασφαλιστεί . Έτσι, 200 εκατομμύρια από τα κονδύλια του ΕΣΠΑ, μπήκαν πάλι στην επικίνδυνη ζώνη της απώλειας, αφού ο χρόνος για την εκπνοή της χρηματοδότησης μετρά αντίστροφα.
Η ΚτΠ, σε δεύτερο χρόνο, αγωνίζεται να αποφύγει το αυτογκόλ, με απευθείας ανάθεση της μελέτης σε νέο σύμβουλο που ίσως αυτή τη φορά να περάσει από τον έλεγχο της Επιτροπής. Το σίγουρο είναι πάντως ότι, αν και εφόσον ο σχεδιασμός εγκριθεί, ο χρόνος που απομένει για την υλοποίηση του ίδιου του έργου είναι ελάχιστος αφού είναι εξαιρετικά απίθανο να ολοκληρωθεί σε μόλις ενάμισι χρόνο.
Μήπως ο νέος σχεδιασμός να προβλέπει και ασύρματη και δορυφορική ευρυζωνικότητα, γιατί ειδάλλως το έργο κινδυνεύει -αντί να σκάψει- να πέσει τελικά «…στο χαντάκι».
Όποια λίστα και να πάρεις -εκτός ίσως από της Langarde- δεν θα βρεις την Ελλάδα να κατέχει υψηλή θέση.
Έτσι και η λίστα της ψηφιακής Ετοιμότητας, ούτε λίγο ούτε πολύ μας κατατάσσει στους …ανέτοιμους, αφού μετά κόπων και βασάνων βρισκόμαστε χαμένοι κάπου στη μέση της κατάταξης. Ας μην απελπιζόμαστε όμως, ίσως του χρόνου καταφέρουμε να πιάσουμε …το Καζακστάν.
Δεν πρόκειται για κάποιο βίτσιο να θέλουμε να είμαστε ψηλά στη λίστα της ψηφιακής ετοιμότητας. Είναι απλά το ότι όλοι συμφωνούμε για το γεγονός ότι η ψηφιακή ωρίμανση μιας χώρας είναι επιχειρησιακό εργαλείο, σχεδόν για οποιαδήποτε επιχειρηματική δραστηριότητα, ειδικά στην τεχνολογία.
Το είπε άλλωστε και ο Στεφ στο Infocom Green, ότι τα τελευταία 6-7 χρόνια το “πρόσωπο” της επιχειρηματικότητας έχει αλλάξει, αφού οι επενδύσεις είτε κάνουν dowsnsize, είτε αναδιοργανώνονται σύμφωνα με το νέο μέγεθος της ελληνικής αγοράς. Επίσης, με όχημα την καινοτομία, αλλά και την ανάγκη εξεύρεσης νέων αγορών, προσπαθούν να ανοίξουν τους δικούς τους επιχειρηματικούς δρόμους.
Ιδανικό θα ήταν, το επιχειρησιακό μοντέλο της κινητής, να εφαρμοζόταν και στη δημόσια διοίκηση. Η μείωση της γραφειοκρατίας, η απλοποίηση των δομών, ο έλεγχος του κόστους σε κάθε επιμέρους δραστηριότητα, είναι η Λυδία λίθος της διοικητικής μεταρρύθμισης. Της πραγματικής Μεταρρύθμισης, με αποτελέσματα στην πραγματική αγορά και οικονομία.
Δύσκολο και ανηφορικό το πρώτο τρίμηνο του ’13, στο οποίο καταγράφηκε από τους οικονομικούς διευθυντές η πτώση των εσόδων κινητής. Παραδοσιακά, το πρώτο τρίμηνο κάθε έτους δείχνει πάντα μεγαλύτερη πτώση σε σχέση με τον ετήσιο μέσο όρο, αλλά ειδικά φέτος η μείωση των τελών τερματισμού επέδρασε καταλυτικά, τρομάζοντας εμπορικά και οικονομικά στελέχη.
Οι ψυχραιμότερες αναλύσεις, προβλέπουν σταθεροποίηση σε καλύτερα επίπεδα, ενώ αναμένεται το τελικό πράσινο φως από τον …κόκκινο όμιλο για τη large scale ενεργοποίηση του network sharing ευελπιστώντας ότι θα φέρει οικονομίες κλίμακος και υψηλότερο βαθμό εκμετάλλευσης των υπαρχόντων υποδομών. Σε κάποιον κατασκευαστή πάντως έχουν κρεμάσει μαύρες πλερέζες, αφού η διαφαινόμενη ενοποίηση θα πλήξει την άλλοτε ταχέως αναπτυσσόμενη εταιρεία.
Μιλώντας για network sharing, ας μη ξεχνάμε και τους κίτρινους, οι οποίοι διακηρύσσουν και επίσημα ότι είναι έτοιμοι για την αγορά της κινητής ως MVNO, ενώ τα επενδυτικά τους πλάνα θα λειτουργήσουν ανεξάρτητα από την μητρική . Μάλιστα από το νησί, λένε ότι αντί της ιδιωτικοποίησης, θα μπορούσαν εκ των ενόντων να βρουν τα ριάλια που προσδοκά η τρόικα σε βάθος 10ετίας και η εταιρεία να παραμείνει δημόσια περιουσία.
Εν τη παλάμη και ούτω πωλήσωμεν ;
Τελείωσε και η προθεσμία για τη δεσμευτική κατάθεση προσφορών για τη Globul και Turk, Deutsche πέρασαν τη γραμμή τερματισμού. Αν και τώρα πια ο όμιλος δεν καίγεται να την πουλήσει, ένα υψηλό τίμημα αρκετά πάνω από τα 700 εκατ. ευρώ, θα είναι αρκετά δελεαστικό ώστε να καμφθούν οι …αντιστάσεις. Σε πρώτη φάση μάλλον οι προσφορές είναι συγκρατημένες και θα γίνει ένας ακόμη fast track κύκλος “βελτίωσης”.
Ένα ψυχεδελικό σενάριο θα ήταν η Deutsche να είναι η πλειοδότρια. Τότε θα προκύψει μία κυκλική συνάρτηση που θα δημιουργεί το εξής παράδοξο. Πως δίνεις υψηλότερο ποσό για να αποκτήσεις το 60% μιας εταιρίας, σε σχέση με αυτούς που δίνουν μικρότερο ποσό για το 100%. Και επειδή κανείς δεν θέλει να προκύψει ούτε τέτοιο παράδοξο, ούτε το τίμημα να παρασυρθεί χαμηλά, τότε δεν μένουν και πολλές επιλογές.
Εκτός λοιπόν απροόπτου ή οι Γερμανοί δεν θα αποκτήσουν τη Globul και θα αρκεστούν στο 40% του τιμήματος, ή ο διαγωνισμός θα κηρυχτεί άγονος και θα προτιμήσουν να κρατήσουν το 40% της ιδιοκτησίας. Άρα το κλειδί για το διαγωνισμό είναι πόσο αποτιμά η DT την αξία της Globul σήμερα, σε σχέση με αυτή που θα έχει κάποια άλλη στιγμή στο μέλλον!